جزوه عربی هفتم

عربی هفتم نخستین درس عربی در دوره متوسطه اول است و در چهارده درس ارائه شده است.  ما در این صفحه کوشیده ایم تا جزوات عربی هفتم را گرد آوری کنیم.

دانلود جزوه عربی هفتم در این صفحه به رایگان و بدون پرداخت هیچ هزینه ای صورت می گیرد.

امیدواریم در به روز رسانی های آینده بتوانیم جزوه عربی هفتم را به صورت درس به درس نیز بدین صفحه اضافه کنیم.

قبل از دانلود هر جزوه عربی هفتم ، عکسی از آن جزوه و سپس بخشی از متن آن آورده شده است.

نظرات و پیشنهادات خود را در خصوص جزوات ارائه شده در این صفحه برای ما ارسال کنید. نظرات شما در ارتقای مطالب این صفحه بسیار موثر خواهد بود.

جزوه عربی هفتم - نمونه 1

جزوه عربی هفتم نمونه اول تالیف دبیر عربی آقای شکور می باشد و درسنامه های درس اول تا نهم را دربر میگیرد. در ادامه بخشی از متن درس اول این جزوه را مشاهده می کنید. لینک دانلود این جزوه عربی هفتم پس از متن زیر قابل مشاهده است.

مذکّر و مونّث درس ۱

اسم مذکر نشانه ای ندارد. جبل ، صف .......... اسم مونث را با (ة ) می شناسیم. شجرة ، وردة ،

زینب ، بِنت ( ة ) ندارند ولی مونث اند .

بااسم اشاره به کسی یا چیزی اشاره می کنیم .

اسم اشاره به نزدیک: هذا ، هذه ( این ) هذا قلمٌ . هذه نافذةٌ .
اسم اشاره به دور: ذلِک ، تِلک ( آن ) ذلک طالبٌ . تِلک جمیلةٌ

زبان عربی بیست و هشت حرف دارد چهار حرف ( گ چ پ ژ) در زبان عربی نوشتاری فصیح وجود ندارد .

مثنی یا تثنیه

بردو چیزیا بردو شخص دلالت می کند.
به آخر کلمه مفرد (انِ ، یْنِ) اضافه می کنیم تا مثنی ساخته شود .
اسم اشاره به مثنی : هذانِ (مذکّر) ( هاتانِ ) مونّث
هذانِ کتابانِ . این دو دو کتاب است .) اینها کتاب هستند .

اتانِ بِنتانِ . این دو دو دختر است . (اینها دختر هستند . )
حرکات وعلامت ها در عربی : فتحه ـَ کسره ـِ ضمّه ـَ سکون ـْ تنوین ٌ ٍ ً

جزوه عربی هفتم - نمونه 2

نمونه دوم جزوه عربی هفتم قواعد دوازده درس را به طور کلی در بر دارد. در ادامه بخشی از این جزوه را مشاهده می کنید.   

 ب ـ  ذَهَبَ طَبیبٌ. پزشکی رفت.یا یک پزشک رفت.      

   ال اسم در زبان عربی داشتن مُعلِّمٌ برای تشخیص مذکر یا مؤنث بودن اسم مثنی،  علامت مثنی را از آخر اسم بر می داریم ، اگر آخر اسم (ت) داشته باشد مثنای مؤنث وگرنه مثنای مذکر است. یا از طریق معنا متوجه می شویم. 

یادمان باشد،  برخی اسمها در آخرشان (انِ) دارد که جزء اصل کلمه است، بنابراین اینگونه اسم ها مثنی نیستند. مانند: سُلطان، سلمان، فَرحان، عثمان   

 * اسمی که مثنی شود، اسم اشاره آن نیز باید مثنّی گردد، بنابراین اسم اشاره   برای مثنّای مذکر( هذانِِ: این دو ، اینها) و برای مثنّای مؤنث( هاتا ِِن: این دو، اینها) است که هر دو برای اشاره نزدیک می باشد.  مانند: هذانِِ قلمانِِ.(این دو قلم است).                 

 هذانِِ الطالبانِِ، فی الصَّف( این دودانش آموز، در کلاس هستند) 

 اسـم جمع : اسمی است که بر بیشتر از دونفر یا دو  چیز دلالت کند و به سه شکل زیر آورده می شود: جمع مؤنث سالم جمع مُکسّرجمع مذکّر سالم« جمع سالم :  به دو نوع جمع اوّل، سالم می گویند، چون در این نوع جمع شکل مفرد کلمه تغییر نمی کند و فقط با اضافه کردن علامت جمع به آخر اسم مفرد به جمع تبدیل می شود. 

در زبان عربی همانطور که در قرآن خوانده اید حروف به وسیله ی حرکات و علامت ها خوانده می شوند. این علامت ها عبارت اند از :  فتحه ( ــَـ )، ضمه ( ــُـ)، کسره (ــِِـ)، سکون (ــْـ) * تنوین: گاهی حرکات بالا همراه با نون ساکن تلفّظ می شوند که به آنها تنوین می گویند . تنوین نون ساکنی است که نوشته نمی شود ؛ ولی خوانده می شود.

در ترجمه اسمی که آخرش تنوین(ـٌـــٍـــً) داشته باشد، حرف(ی) به آخر اسم یا (یک ) به ابتدای اسم اضافه می کنیم، امّا اگر اسمی در اوّلش با ( الـ) شروع شود، در ترجمه آن حرف(ی) نیازی نیست. به مثالهای زیر توجّه کنید: 

الف ـ ذهَبَ الطبیبُ. پزشک رفت